martes, junio 06, 2006

Fin del mundo 0 - Xavi 1

AGB dedicado a: la abuela de mis amigos A y S. Que en paz descanse y pueda ver desde donde esté a sus dos nietos que son dos grandes personas...

Martes 6 de Junio del 2006... Y si me lo permitís por muy 666 que sea, esto apunta a que mañana tendremos todos que volver a madrugar como siempre, así que ni Lucifer, ni profecías, ni días de la bestia, ni fines del mundo, ni ná de ná... Todo seguirá igual de bien o de mal...

Que en mi caso se podría catalogar como de bien. O mejor dicho, de muy bien. O mejor aún, de genial. Hmmm... Como he dicho en algún mail a alguien, estoy feliz como una lombriz (aunque yo no las he visto nunca dar muestras de gran felicidad). Y es que como sabréis los habituales del lugar, este pobre diablo que se hace a bien llamar Xavi, creo que se ha metido en uno de esos líos tan grandes que es que te guste una persona...

Así, este fin de semana podría llamarse directamente fin de "semAnna" por así decirlo, que así se llama la chica de la que he hablado en mis pocos y muy espaciados últimos posts...

No voy a escribir mucho del tema, de los detalles me refiero, sólo os diré que entre los dos besitos en la mejilla del sábado cuando quedamos para ir a ver "El Código da Vinci" y los besos (bastante más apasionados) que nos dimos ayer al despedirnos cerquita de su casa muchas cosas pasaron durante el fin de semana que han sido maravillosas y que sin duda recordaré de por vida.

Pero como he dicho creo que de todo ello no escribiré mucho. Así al menos lo siento ahora. No por nada, sino pq creo que no es necesariamente importante. Todo el mundo que ha tenido pareja ha pasado por las mismas fases más o menos, al principio, así que intentar describir aquí como el fue el primer beso, o como me sentí al abrazarla por primera vez, pues no llevaría a mucho. Sólo os puedo hablar de las consecuencias que todo ello ha tenido en mí. Y por el momento, solamente puedo decir que me siento muy afortunado de estar pasando por esta experiencia justo ahora.

Hace nada pasé por unos días muy malos. ¿Os acordáis de aquel post que escribí aquella noche en vela? Malos tiempos, en que tras alguna conclusión equivocada, acabé por entender que me sentía en el fondo bastante solito... Bien, pues parece que por mucho que yo no crea en el cielo, el cielo si que cree en mí, y me ha enviado a una salvadora, que sin casi buscarlo se ha colado en mi vida, y mucho me temo que también en mi corazoncito...

Lo dicho, este fin de semana que para la gente de Barcelona se ha alargado hasta el lunes, que por no sé que razón en nuestra ciudad es festivo, este finde, Anna lo ha ocupado casi por completo. Sábado, domingo y lunes hemos pasado horas y horas paseando, cenando, tomando algo aquí y allí, en el cine, hablando, riendo, o simplemente estando juntos supongo... y os puedo decir que se me ha hecho corto, muy corto

Ok, Ok, ya mato al poeta del amor, o al menos lo amordazo... Pero no os creáis también ha habido otras cosas este fin de semana... Dos más... Una buena y otra mala...

La mala o la buena, ¿que queréis? Bueno, como no os puedo oir, decido yo... Primero la buena....

El viernes por la tarde a eso de las 7 quedé con mi colega Netrandom y con nuestro amigo Klaus, para hacer el entreno más largo antes de la maratón de Alemania el día 18... Tocaban... redoble de tambores... 32 km de nada... Como os decía es el entreno más largo que se hace antes de la maratón. Ahora ya sólo quedan dos semanas y poco a poco hay que bajar la dosis de kms en las piernas...

Buf, nos cansó un poco, pero se nota que ya estamos en el punto de forma más o menos bueno para afrontar los 42km del día D. Además fue un placer correr el viernes pq a las 7 de la tarde no hacía calor, y corriendo por la carretera de les Aigües, se tiene una panorámica de Barcelona preciosa, ya que como alguna otra vez he dicho, es un camino plano de unos 8 km que va por lo alto del Tibidabo, y ver como poco a poco cae la noche sobre la gran ciudad fue sorprendente... Bueno, el único problema fue que a unos 6 km del final la noche ya había caído del todo, y no se veía nada de nada por el camino... Fue curioso pq en algunas curvas que están cubiertas por árboles, no se veía nada de nada, y casi se tenía uno que parar para no pegarse un galletazo...

Después a eso de las 12 cenita con mi colega Netrandom, en las que nos contamos confidencias de las nuestras fue un colofón genial al "ENTRENO" con mayúsculas...

Pero también ha habido una noticia mala en el fin de semana. La abuela de dos amigos nuestros que son hermanos se murió la noche del viernes al sábado... Una auténtica pena. Era mayor, ya estaba mala, había tenido ya algún aviso grave de poder morirse, pero vaya uno nunca lo espera.

El lunes fue el funeral. A las 10:45 de la mañana cuando yo a las 4 y pico de la madrugada todavía me estaba cambiando SMS con Anna. Pero vaya no me podía perder la ceremonia para el último adiós a la abuela de dos grandes amigos...

Y eso ha sido básicamente mi finde... Ah, bueno, vi "El código da Vinci" y la verdad es que me gustó mucho. Sí, yo no tengo muchos reparos en reconocer que la película me pareció que estaba bien acabada. Puristas del libro, defensores del OPUS y descalificadotes habituales al margen, creo que la película sigue fielmente al libro, creerse que todos los del OPUS son asesinos como el albino es imposible y la trama pues ya se ve que es una ficción pero está bien ya que es sólo eso, una película, una historia... Además fue mi primera película en el cine con Anna, como no va a estar bien la película... A ella también le gustó, y ella no se ha leído el libro, y la entendió sin más... Quizás le gustó más que a mí, ya que no sabía como iba la historia, ni los golpes de efecto...

Me despido... Hmmm... Perdonad que no me pase por vuestros rincones, pero es que esta última semana casi casi no podía dejar de pensar en ya sabéis quien, y me resultaba difícil concentrarme en escribir... Ahora, parece que todo ya va a ir más fluido, y podré estar más tranquilito...

PS: Uyyyy, van camino de las 23:05 de la noche y el diablo no se ha presentado a destruir el mundo ni nada digno de reseñar de tipo diabólico... Así que creo que, y esperando que no pase nada malo en lo que queda de día, oficialmente declaro que el mundo sigue y va seguir girando igual que siempre... Que alivio la verdad... Aunque si el diablo se hubiera presentado ahora con ganas de acabar con el mundo, justo ahora que he conocido a Anna, creo que de un par de sopapos lo mando al Averno más rápido de lo que España se va a volver a casa del Mundial


Canción del día: Closer de Dido Aviso, es posible que en esta época que me viene mis canciones del día sean... digamoslo así, con tendencia ser románticonas... Empiezo con esta de Dido.

The closer you get, the better I feel
The closer you are, the more I see
Why everyone says that I look happier
When you're around
The closer you get, the better I feel


Y es que así me ha hecho sentir mi nena estos días.

15 Comments:

At 7/6/06 09:01, Anonymous Anónimo said...

aiiiiiiiii tito que te me estas enamorando!!!!! me alegro muchísimo de verdad!! que bonitoooooo!!!jejejeje. pero a ver si ahora vuelves a escribir normal eeeeeeee!! que ya te vale!!!! jo, yo ahora que toy con un lio cerebral de impresion no hay comentarios de mi tito, para animarme...snif, snif...jiji

muchisimos besotes tito!!!

 
At 7/6/06 11:05, Blogger olimpia said...

Bueno, sólo quiero decirte que me alegro mucho por ti, que se ve que estás muy enamorado y que eso el lo más bonito del mundo. Mientras leía tu post he imaginado cómo fue el primer beso, el primer abrazo, en fin, el principio de mi relación con mi niño y... fue todo tan bonito. Me alegro de tu felicidad y espero que dure muuuuucho tiempo.
Siento mucho lo de la abuela de tus amigos. Ahora que la mía está malita, este tipo de cosas me hacen sentir todavía peor.
Muchos besos.

 
At 7/6/06 13:27, Blogger Willow said...

El aroma del amor!! Ays, si esto de los corazones te tiene alelao y no te enterás...

Como ya te dije este finde por sms me alegro mucho por tí, te merecias algo bonito como esto...

Y por cierto, te das cuenta que ha sido quitar esa palabreja rara del título y todo mucho mejor...

 
At 7/6/06 14:51, Anonymous Anónimo said...

Ep, xaval!

Res, mentres estic mirant els mètodes que estan deprecats i tot això ... ui que macoooo, una feina macaaaaaa i macaaaaaa i agraïdaaaaaaaaaaaaaa, sobretot agraïda ... en fi, què t'he d'explicar, oi?

Moltíssimes felicitats, nano. Me n'alegro molt, molt i molt. Qui collons és el que diu que a la bona gent no li passen coses bones!!!

Una abraçada
PEP

 
At 8/6/06 00:45, Anonymous Anónimo said...

Escribele cartas ... y se las regalas un dia, cuando tengas un año de salir con ella..por ejemplo
saludos.

 
At 9/6/06 15:00, Anonymous Anónimo said...

Ay, que bien, uno que ha estado alejado de los blogs por un motivo bueno, me alegro un monton de verdad, cada uno le llega su dia y parece que a ti ya te ha llegado,
ves como no te tenias que agobiar???
Mil besos.

 
At 9/6/06 19:25, Anonymous Anónimo said...

Ay Xavi me aleje por una semana de los blog, mejor dicho hace una semana sin internet en mi casa, lo del fin del mundo vaya ha dado vuelta al mundo jiji valga la redundancia, pero bueno ni por muchos 6 que hubieron ese día se apareció el cola de flecha a acabar con todo, y creo que este mundo seguira hasta más allá del próximo año con más seises.

Con respectoa tu fin de semANNA me alegro por ti, me siento feliz que mi amiguito Xavi haya encontrado su media naranja, pero en este caso le llamaré su media manzANNa, jiji.

Muy bien el entrenamiento y lo de la abue de tus amigos una pena, aunque a veces se sabe que ocurrirá luego la muerte, siempre choca.

besos y hasta pronto byebye

PD: cuando partes a Alemania?

 
At 13/6/06 08:10, Anonymous Anónimo said...

te echo mucho de menos tito.... snif, snif... :(

Muackis

 
At 14/6/06 01:45, Anonymous Anónimo said...

Uis uis, q me pierdo unos días y vaya q tenemos a Xavi enamorado... ohhhh q bonitoooooo!!! Me alegro mucho q estés así de... ilusionado!
En cuanto al fin del mundo, pues mira, ahora q lo dices, ni me acordé... así q casi casi ni me entero del final (por así decirlo) jajajajajaja
En cuanto a la peli, me la recomiendas o no? a mí es q me dijeron q tenía una crítica muy mala, pero ahora con esto q tú dices q está bien, ya no sé q creer.
Bueno ya nos contarás! anda se nota q tas enamorao... pq llevas días desaparecido en combate. Ainss lo q hace el amor! jejejeje

besos

 
At 18/6/06 16:54, Anonymous Anónimo said...

Nen, això no ho savia.... però moltes felicitats!!! Ja veus que més tard o més d'hora, a tots ens arriba.... i perque no em vull posar pragmàtic, que després ve el pis (vull dir cuchitril), si en trobes un a bcn per viure, ke jo n'he aconseguit un, i encara no m'ho crec...., els fills, ... i crec que ja m'enbalo massa....
Bé, disfruta de cada moment, al seu moment.... :-P

Per cert, porto vint minuts busacnt la p*** web de la marató ke feies avui, per veure si ja han penjat algun resultat, i l'acabo de trobar ara (només tenia '18-june' 'marathon' 'germany', una agulla en un paller....). Bé finalment l'he trobada, i encara no hi ha resultats....
Espero t'hagi anat molt bé....
I si no, ja en parlarem demà... ;-)
Sort, i torna sencer!!!

CROAC, CROAC, ...

 
At 19/6/06 13:16, Anonymous Anónimo said...

Uis dónde estas? con esto de q tas enamorao, na, q nos tienes abandonaitos... ainsss!!! Pues q sepas q se te echa de menos eh! a ver si escribes pronto...

besos

 
At 20/6/06 09:48, Anonymous Anónimo said...

te sigo echando muuuuuuuuuucho de menos...jo, escribe algoooooooooo


Muchisismos besitos tito!!!!

 
At 20/6/06 19:10, Anonymous Anónimo said...

se te echa de menos q lo sepas
besitos salados de CHOI

 
At 21/6/06 15:02, Anonymous Anónimo said...

Pasaba por aquí y sentí olorcito a AMOR!!!!! ...y me quedé... hay algo más emocionante y maravilloso que esas mariposillas en la guata de los primeros momentos de las relaciones... ahhh!!!! Disfrútalos y que duren muchíiiissssiiiiimmmooooo!!!!!

Besitos!

 
At 26/6/06 10:21, Anonymous Anónimo said...

tienes un e-mail...

Muackis!

 

Publicar un comentario

<< Home