martes, marzo 28, 2006

Complicarse la vida... ¿por qué?

KV dedicado a: el Club de Té que hemos montado con otros tres compis de curr

¡Qué nervios por Dios! Hace 5 minutos ha acabado el partido Benfica-Barça con un 0-0… La ida de los cuartos de final de la Champions… Y qué nervios he pasado. Pero que bien me lo he pasado también… Y es que el fútbol tiene eso, 90 minutos que se te pasan volando a veces, o que no acaban nunca, o como estos en que cada segundo puede valer el todo o la nada… Ha sido una pena de partido pq hemos tenido un montón de ocasiones de marcar, pero no ha sido posible…

En cualquier caso ningún problema. El próximo miércoles, todos los culés nos vamos a poner el mono de trabajo. 11 estarán en el campo y 98.000 les vamos a empujar desde las gradas para que ganen el partido y pasemos a las semis… Esto no se escapa… Es palabra de Xavi, te alabamos Eto’o…

Bueno, partidos futboleros al margen, que no a todo el mundo interesa (sí, sí, aunque parezca incomprensible hay gente a la que no le gusta el fútbol) el día ha sido una vez más muy tranquilo… Y es que en nuestro grupo de proyectos el estado que definiría como estamos todos, es el que ha dado un compañero nuestro cuando estábamos haciendo un cafetito a media tarde…

Este compañero le ha preguntado a otro “Y ¿tú qué haces?” Y esa es la definición perfecta. Nadie tiene muy claro que hacer, nadie quiere hacer lo poco que tiene que hacer, y lo que se hace no tiene ningún interés ni futuro… Es como una especie de lenta agonía en que nos piden hacer cosas pero que luego se sabe que es muy posible que se acaben tirando... Con lo cual la motivación es brutal… Vas haciendo, vas haciendo, ayudas a este, al otro, medio haces un documento. Un escaqueo por aquí, otro por allá y ya te has hecho el día...

Miseria y compañía que decía una profe mía de cuando era peque… Y con el cambio de tiempo que está haciendo, que en Barcelona ya hace calorcito, pues como que te vienen más menos ganas de hacer nada, y más de irte a pasear por la calle.

Eso sí, yo estoy aprovechando a tope para cargar pilas para el siguiente arreón, que todo lo que estamos haciendo huele a muerte, pero como cualquier animal acorralado y agonizante, siempre hay que esperar algún coletazo final…

Y ¿tú que haces?” Pues poco o nada señores, poco o nada… ¡Dolce far niente!

La verdad es que no tiene ninguna gracia que tu trabajo no te motive. Hoy es que era para verme… Trabajaba 15 minutos y luego me iba a ver a alguien, 10 minutos más y me iba a ver que estaba haciendo el otro. Y así todo el día, nada de planificarme que hacer, nada de estar concentrado… Añoro tiempos pasados en que estuve tres años en un proyecto en que desde el minuto 0 al minuto 525.600 (nº minutos que tienen tres años) siempre sabía que tenía que hacer en cada momento, y además lo decidía yo… Arrrggghhh… quiero entrar en un proyecto nuevo que empiece de cero, que no tenga politiqueos, que haya tiempo por delante para hacer cosas, con un equipo de proyecto que no cambie… ¡Quiero trabajar en algo que valga la pena por Dios!

Bueno, no sigo queriendo más cosas que luego me veo pidiendo descansos…

Sólo contar la última anécdota del día… Tengo amigos muy complicados… O al menos eso creemos un servidor y un gran amigo mío (este si que es de los auténticos)… Y es que hoy a primera hora, hemos recibido un correo de un tercer amigo común, pero era un correo que nois ha parecido muy raro. Para empezar venía desde la cuenta de correo de su novia (o mejor dicho mujer). Y nos daba las gracias por haberle felicitado por el día de su santo que fue hace ya un tanto. Nada que destacar todo podría parecer normal y que lo hubiera escrito desde la cuenta de correo de ella y ya está...

Pero el caso es que creemos que ese correo… ese correo… no lo ha escrito… él !!! Comorrlll ??? Por la gloria de mi madre!!! Estamos convencidos de que no lo ha escrito él… Por Tutatis que así ha sido...

Y es que nada encaja. Primero nos agradece que le llamáramos para felicitarle… Error. Yo sólo le envié un SMS… Luego parece raro que se den las gracias tanto tiempo después y a través de un mail. Raro pq a) o se responde el SMS con un SMS b) o se devuelve una llamada c) se hace el día o día posterior al suceso y d) no se hace por correo…

Más rarezas. Este chico nunca escribe correos… Jamás de los jamases… Con lo cual todo se va “rarificando” más.

Más detalles, el lenguaje utilizado en el correo no le pega. Él no habla así por descontado… Uno cambia al tener novia mujer pero no tanto, y menos en como se expresa… Pero a nadie le suena raro como habla un amigo que conoces desde los 16 años, te sabes de memoria que forma de habalr y escribir tiene cada uno.

Pero la prueba definitiva ha sido una… El modo en que se ha despedido… Utilizando dos expresiones que ni de coña él utiliza… Pero es que ha sido muy curioso pq a media mañana mi gran amigo y yo nos hemos cambiado algunos correos preguntándonos por la veracidad del correo… Y los dos nos hemos sorprendido mucho por esas últimas palabras… Hemos hecho de CSIs los dos y hemos descubierto con estupor como esas últimas palabras utilizadas son las que siempre utiliza en diversas variantes su antes novia ahora mujer como cierre de sus correos electrónicos. Él y yo que no tiramos nunca ningún correo lo hemos constatado... ¡Brutal!

Veredicto, ese mail creemos que no lo ha escrito él… Consecuencias, ninguna, seamos serios esto que explico no pasa de anécdota graciosa… Lo único a destacar es la conclusión, la gente se complica mucho la vida para hacer las cosas, ¿no creéis? Con lo fácil que es todo. Te envían un SMS, lo respondes (son sólo unos céntimos de euro). Te hacen una llamada. La devuelves cuando puedas (serán sólo unos céntimos de euro). Lo que sea, pero no juegues a que te pillen con una trola...

Keep it simple !!!


Canción del día: Under pressure de Queen. Todo el mundo ha escuchado el ritmo de esta canción... pero la letra también está bien "... It's the terror of knowing, what the world is about. Watching some good friends, screaming 'Let me out'..."

13 Comments:

At 28/3/06 22:39, Anonymous Anónimo said...

ke tal??
jeje hoy he sido la primera!!!
k sepas que aún estoy esperando el post que te pedí que me dedicaras...
Encima viendo dedicatorias veo esta que has escrito "Hoy dedico el post a todas mis chicas: Willow, Kaos, Jim, Diablilla, Mixi, Choi, Ume, Ana, María, Lunax, Kat..." jooo, y no está tu petazetas...

en fín, se ve que tampoco ha sido un mal día para tí... el mio tampoco ha estado nada mal!!

besitos alrededor del mundo

 
At 28/3/06 23:19, Anonymous Anónimo said...

Apareciste así
Y fue el destino que nos quiso reunir
Algún camino de otro tiempo más feliz
Te trae de nuevo aquí

Mi vida amaneció
Y cada luz de mi universo se encendió
En otro rostro me dijiste aquí estoy yo
Y yo te conocí
Y mi vida te ofrecí

Quédate, que este tiempo es nuestro
Y el amor tiene ganas de volver
Oh, quédate
Hoy no te me vayas como ayer

Te fuiste aquella vez
Y yo en mis sueños tantas veces te busqué
Entre los ángeles tu voz imaginé
Así me conformé
Pero ahora te encontré

Quédate, que este tiempo es nuestro
Y el amor tiene ganas de volver
Oh, quédate
No me dejes sola otra vez

Que la noche es larga
Si no estoy contigo
Si otra vez me lanzas al abismo
Si otra vez te vas
Quédate
Por favor
Por siempre

Quédate, que este tiempo nuevo
Como el sol nos abriga el corazón
Oh, quédate, quédate
Que no vuelva el frío en el adiós

Quédate, que este tiempo es nuestro
Y el amor sólo quiere renacer
Oh, quédate, quédate
Hoy no te me vayas como ayer
Quédate

PD. VISITAME. :-) Mañana tendremos de canción under pressure.. sabes, al principio parece la de ICE ICE BABY..jaja pero es una canción realmente bella con queen..me encanta david bowie..y queen por supuesto! besitos y que duermas bien.

 
At 28/3/06 23:28, Blogger lunax said...

a mi me hacen lo del mail y me pillo un mosqueoooooo!! amos hombre!! será que él no tiene un segundin para contestar... igual hasta el amigo no sabe que "os ha contestado", yo le llamaría tanteando a ver que pasa!!

Animo en el currillo, son rachas,unas mejores y más entretenidas otras peores y menos "divertidas"

:-)

P.D: oyeeeeeeee que estamos siendo testigos del comienzo de un ciber buen rollito con Depechada!!! ;-)

 
At 29/3/06 00:37, Anonymous Anónimo said...

Força Barça!!!!!! menuda manera de complicarnos la vida!!!!!!! pero bueno el miércoles los machacamos.... sinceramente por lo que he visto estos del Benfica son unos "muertos de hambre"....
Acabo de llegar de una cenita..... se nota...?????
Así que a un tal José le felicitasteis por sms y os ha contestado la mujer....no se pq me suena quien es....Si lo conocieseis no os enfadariais Lunax....

saludos a todos,

 
At 29/3/06 08:36, Anonymous Anónimo said...

Buenas!
Sense cap comentari sobre el partit de futbol. Els podríem haver matxacat i ja tindríem la feina feta. Per què sempre ens compliquem la vida????
D'això de l'SMS no t'extranyi res. Jo conec a gent que ha de fet de nen petit (i estic parlant de tius de 20 i pico anys) quan venien els Testigos de Jehová a casa en plan "Mami, no ta, tete no tie yaves de casa". Hi ha gent molt rara pel món. O gent que contesten la típica trucada de "Queremos hablar con la mujer de la casa" i els diu "Pues se murió el año pasado". Tiuuu, no siguis malastruc, que la tens al costat, si no vols algo dius que no t'interessa i ja està.
En fi, ja veus que raros, raros, com deia Papuchi, el món n'és ple.

Una abraçada
PD: Me'n vaig a Mordor

 
At 29/3/06 11:47, Anonymous Anónimo said...

pues menuda tontería que ha hecho la mujer de tu amigo no tito??
aissss, ayer habría matado a mis niños!! lo juro! menudas oportunidades tuvimos... no tienen perdón!! pero bueno... no se puede tener todo siempre no??jejje

no trabajes mucho tito!!

un besote!!

 
At 29/3/06 14:13, Blogger Willow said...

¿Se aleja Paris?

¡¡Hemos vendido la nevera!!

 
At 29/3/06 16:11, Anonymous Anónimo said...

Wenasss!!!
Que tal el día hoy??? :_)
Vaya con el e-mail !!! que lio más grande !!! no se porque la gente es tan complicada ...
Por cierto la canción del día es buenisima !!! ^_^

Besitos de esta piscis !!!
Muaaasss!!!

 
At 29/3/06 17:55, Anonymous Anónimo said...

ayss si el curro no te motiva mala cosa, xq ya q hay q ir a currra por abligacion pa ganar dineritos pa comer, jaja, x lo menos q uno curre motivado, q menos XD!!
ayss tienes razon la peña se complica mucho la vida, jajaja será q queremos escapar de lo sencillo??
amm x cierto cuidadin lo q haces con mi foto!! jajajaja
besitos salados de CHOI

 
At 29/3/06 18:42, Anonymous Anónimo said...

En todos los blog hablan del calorcito que hace allá, ni te imáginas la envidia que me entra.

A veces complicarse la vida tiene su gracia, ya ves que a tu amigo le hubiese salido más fácil enviar un mensaje de texto al movil, pero al complicarse el, los complicó a ustedes, y jugaste un ratito de investigador privado jiji.

La canción del día fue mi nick el último mes, creo haber puesto alguna vez esa canción en el blog, y es que Queen me encanta.

No te pido traducciones, pero de que hay muchas palabrillas que no entendí pues las hay

Ahora con todo el tiempo llevo visitandote, pues me atrevo a darte un consejo, ten mucho cuidado con una chica despechada eh, jajajaj, ahora si es depechada no se?

Besos mi Querido amigo Xavi

 
At 29/3/06 21:46, Anonymous Anónimo said...

jajaja, no tengas miedo por mi, yo no soy la despechada del blog..si se lee bien... sabrás que lo hice para otra persona!! miauuu...... jijiji.
besos.

 
At 29/3/06 22:38, Anonymous Anónimo said...

te escribi al email que dejas en el mensaje pero no me respondiste, no se si es o no es... avisame si?
:-)

 
At 29/3/06 23:48, Anonymous Anónimo said...

escribeme a despechadas@gmail.com
no sé si recibes el mio.
:-(

 

Publicar un comentario

<< Home